26 Ocak 2009
Bir garip kediyim ben… Yalnızım kalabalık sokaklarda… Sahiplerim vardı önceleri… Bana her akşam yemek verip, karnımı doyurduklarında beliren kocaman gülümsemeyi görmezlerdi ama anlarlardı bilirdim… Beni kucaklarına alıp da kalplerinden gelen sevgiyi, parmaklarının ucundan bana verirlerdi… Ben ise hayrandım o parmaklara…
Bir gün, o tırnakların arasından dökülenler azaldığında anladım gitme vaktinin geldiğini… Hepsini tüketmiştim… Sessiz sedasız ayrıldım oradan…
Şimdi yalnızım karanlık sokaklarda… Açım, ama beni doyuran sahiplerim yok artık… Hangi yemek o tadı verir ki?
Üşüyorum, ama beni ısıtan eller de yok artık… Tüylerim özlem dolu, uçuşup gidiyorlar bırakıp da beni…
Yorgunum, uyumalıyım alışkın olmadığım yataklarda… Uyandığımda bir gemide olacağım… Sahiplerimin gemisi o… Ve gitme vakti geldiğinde, ben gömüleceğim sulara… Ve hiç tükenmeyecek olan sevgim bütün denizi kaplayacak, gemi hep o sularda dolaşacak...
Bir gün, o tırnakların arasından dökülenler azaldığında anladım gitme vaktinin geldiğini… Hepsini tüketmiştim… Sessiz sedasız ayrıldım oradan…
Şimdi yalnızım karanlık sokaklarda… Açım, ama beni doyuran sahiplerim yok artık… Hangi yemek o tadı verir ki?
Üşüyorum, ama beni ısıtan eller de yok artık… Tüylerim özlem dolu, uçuşup gidiyorlar bırakıp da beni…
Yorgunum, uyumalıyım alışkın olmadığım yataklarda… Uyandığımda bir gemide olacağım… Sahiplerimin gemisi o… Ve gitme vakti geldiğinde, ben gömüleceğim sulara… Ve hiç tükenmeyecek olan sevgim bütün denizi kaplayacak, gemi hep o sularda dolaşacak...
4 YoRuM:
Bıyıklarıyla içimizi gıdıklar,
Patileri hüküm giymiş aşka.
Sevmez savaşları,
Çocuklarla oynar sokakta kedi.
ateşinsesi
Bizim mahalleye gelsin ben ona da bakarım. Pek sevimli bu ya...
kalsaydı acaba nasıl olurdu yaşamı o kedinin???
Yorum Gönder