2 Tem 2008


Bugün kaçıncı günü sensizliğimin bilmiyorum, ama çok olmadı… Nefes alamıyorum ve nefessiz uzun süre yaşayamazdım, buradan anladım pek fazla olmadığını…

Çok uzun sürmeyecek temiz havanın içime girmesi… Yakınlarda olduğunun habercisi çiçekler… Yaşıyorlar… Solmamışlar…

İki yol var önümde; çiçeklerle dolu…
Bir tanesi demin gördüğüm, beni yaşayabileceğim yere götüren yol ve üzerinde yeni açmış çiçekler…
Diğeri ise senin adımlarını attığın yol… Solmuş orada bütün çiçekler…

Ben baharı seçtim… O yolda ilerliyorum şimdi… İlerledikçe, senin geçtiğin yoldan uzaklaşıyorum… Uzaklaştıkça da varlığını unutuyorum… Unutuyorum o solmuş çiçeklerin önceki hallerini…

Yenilerinin kokusunu içime çekerek gideceğim… Başka bir yol ayrımı çıkana kadar karşıma…

0 YoRuM: