Beklemek...

Kocaman kar taneleri çarpıyor yüzüme, hissettiğim acıyı umursamadan… Önümü görmeden, büyük bir tedirginlikle ilerliyorum buzlu yolda… Bazen derin, bazen minik çukurlara düşüyorum… Gözlerimin ıslaklığı, kar tanelerinin erimesinden mi kaynaklanıyor, bilmiyorum, ama ne olursa olsun sebebi; ağlıyorum… Son düştüğüm çukurdan çıkmaya çabalamıyorum… Burada kalıp sert rüzgardan da korunmak istiyorum çünkü… Benim aşağıda olduğumu fark etmeden geçen yüzlere bakıyorum.… Görmek istediğim; hayır! Görmekten daha öte bir şey bu; görmek için çıldırdığım bir elin uzanıp çekeceğine dair bir umut belki de bu bekleyişin sebebi… Vücudumun yarısı karla kaplı şu anda, ama hala bekliyorum…